سنگ نگاره های صخره ای تیمره در مرز سه استان مرکزی، لرستان و اصفهان قرار دارند و براساس بررسی های صورت گرفته قدمت آنها به بیش از سی هزار سال می رسد که در نوع خود کم نظیر است. تنوع ابزار شکار در سنگ نگاره های تیمره بیش از نگاره های سایر نقاط ایران و برخی از نقاط جهان است. ابزارهای رسم شده عبارتند از تیر و کمان ، کمند ، مشت ، چماق ، نیزه و شمشیر. سنگ نگاره های تیمره به طول ۱۵۰ کیلومتر در منطقه وسعت دارند. وجود طیف متنوعی از ابزارها ممکن است به دلیل نقش شدن آنها در طول هزاره ها و زمان های مختلف باشد.

منبع: ماهنامه گردشگری آریانا گردشگر

این قلعه در شهر خمین قرار دارد و در دوران قاجاریه ساخته شده است. سبک معماری، تزیینات و فضاهای داخلی، اسکلت ساختمانی و مطالح به کار رفته در آن سبب شده است تا تبدیل به یک اثر معماری ارزنده شود. نمای بیرونی ساختمان اصلی به وسیله ستون های گچبری شده همراه با سر درهای تزیین یافته ساخته شده است و فضاهای داخلی ساختمان شامل چندین اتاق تودرتو است و فضای داخلی توسط مجسمه های گچی و نقوش گل و گیاه تزیین یافته است.

منبع: ماهنامه آریانا گردشگر

این غار در یازده کیلومتری شمال دلیجان و در نزدیکی روستای نراق قرار دارد. در حدود ۹۵ ٪ بدنه غار پوشیده شده از انواع چکیده ها و چکنده ها است که سبب زیبایی بسیار این غار شده است. زیباترین تالار آن، تالار چهلستون نام دارد که دارای انواع استلاگمیت ها و استلاگتیت ها و رنگهای مختلف است. این غار دارای یک شاخه اصلی و چندین شاخه فرعی است. تزیینات بلوری و اسفنجی کف، دیوارها و سقف آن همراه کریستالیزه بودن آنها سبب شده است تا این غار یکی از نمونه های منحصر به فرد جهان باشد.

منبع: ماهنامه گردشگری آریانا گردشگر

ایران دارای طبیعت زیبایی است. طبیعتی با آثار شگفت انگیز که نمونه های آن را در کمتر نقطه ای از جهان می توان یافت. در ایران ۳ اثر طبیعی به عنوان آثار طبیعی ملی کشور توسط سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسید ه اند. این ۳ اثر عبارتند از کوه دماوند، چشمه های باداب سورت و سرو ابرکوه. چشمه های باداب سورت رنگین است و این رنگین بودن به علت وجود انواع املاح در آ ب و رسوبات است.

روستای اورست در مازندران و ۳۵۰ کیلومتری تهران قرار دارد . چشمه های آب معدنی باداب سورت اورست به عنوان دومین چشمه زیبای جهان و همچنین دومین اثر ملی ایران پس از قله دماوند در جنوب شرق ساری در ارتفاع ۱۸۴۱ متری و یک کیلومتری شرق روستای اورست واقع شده است. اصل نام روستا باداب اورست است و باداب سورت به معنی شدت اثر آب گازدار است و نام برند آن چشمه های قصر طلایی است ، یکی از چشمه ها دارای آبی بسیار شور است و دریاچه ای کوچک دارد که عمدتا درتابستان برای شنا وآب تنی استفاده می شود و جهت درمان دردهای کمر و یا امراض پوستی ، رماتیسم و مخصوصاً سردرد یا میگرن سودمند است. در قسمتی از این دریاچه حفره ای عمیق به نام بر موداری اورست وجود دارد . همچنین به علت شور بودن در زمستان یخ نمی زند . چشمه دیگر دارای آبی به رنگ نارنجی است که چشمه ای دایمی است. آبهای رسوبی این دو چشمه در مسیر جریان خود از بالای کوه به پائین در طی سال ده ها حوضچه کوچک بسیار زیبا در رنگ های نارنجی ، زرد و قرمز و در اندازه های مختلف ایجاد کرده اند. چشمه باداب سورت به همین دو مکان ختم نمی شود ، مکان دیگری به
نام باداب سورت کوچک که به چشمه شور سر معروف است نیز وجود دارد . این چشمه از نظر وسعت بسیار کوچک است و در منطقه ای در روستای اورست واقع است و خواص درمانی بسیار خوبی نسبت به دیگر چشمه ها دارد. در مجموع در روستای اورست سه باداب سورت با موقعیت های جغرافیایی مختلف وجود دارد که هر کدام از چندین چشمه تشکیل شده است. فصل تابستان زمان مناسبی برای بازدید از این چشمه های زیبا و البته آب تنی دراین حوضچه های زیبا و سرشار از مواد معدنی است.
برای رسیدن به روستای اورست از تهران می توان از جاده سمنان و مازندران استفاده نمود . جاده سمنان کوتاهتر است و ایمن تر ، اما جاده های مازندران و محور کیاسر زیباتر است و به عنوان طولانی ترین جاده جنگلی کشور لقب گرفته است .
باداب به معنی آب گازدار است و سورت به معنی شدت اثر است .
چشمه هایی شبیه باداب سورت در ۳ کشور دیگر وجود دارد. آمریکا، نیوزلند و ترکیه. چشمه ای که در آمریکا وجود دارد تنها نامی از چشمه های رنگین را داراست و به هیچ عنوان شکل و ماهیت نمونه باداب سورت را ندارد. چشمه زیبای نیوزلند را امروزه تنها می توان در کتابهای تاریخ یافت و چشمه ترکیه که با نام پاموکاله خوانده می شود، از نظر وسعت از باداب سورت وسیع تر است و رنگ آن برخلاف باداب سورت اورست که رنگین است به علت رسوبات کلسیمی سفید است.

منبع: ماهنامه گردشگری آریانا گردشگر

ونزوئلا، کشور نفت خیز آمریکای جنوبی، که در شمال این قاره و در همسایگی کلمبیا، گویان و برزیل قرار گرفته است، هر سال 5 ژوئیه (14 تیر) را که سالگرد استقلال این کشور از اسپانیا در سال 1811 است، به عنوان روز ملی جشن می گیرد.
ونزوئلا زادگاه سیمون بولیوار، انقلابی بزرگ آمریکای جنوبی، از بسیاری جهات به طور حیرت انگیزی کشوری مترقی است، برای مثال نام این کشور به عنوان اولین کشوری که حکم مجازات اعدام را در سال 1863 ملغی کرده است در جهان ثبت شده است. اما با این وصف و به رغم جاذبه های حیرت انگیز و فوق العاده این کشور، سهم ونزوئلا از صنعت مدرن و رو به رشد گردشگری بین المللی تنها کمتر از نیم میلیون گردشگر در سال است.
موقعیت جغرافیایی این کشور در جنگل های آمازون منابع سرشار چوب و دیگر محصولات مرتبط را در اختیار ونزوئلا قرار داده است، به طور بالقوه می تواند در جذب گردشگران بیشتر نیز مؤثر باشد.
آبشار آنجل (فرشته) که در زبان محلی سالتوآنجل نامیده می شود، با 979 متر ارتفاع، مرتفع ترین آبشار جهان است که آب آن به دره ای ملقب به دره شیطان می ریزد. غار گوآچارو، جاذبه دیگر ونزوئلا، طویل ترین و در عین حال زیباترین غار این کشور است که به تناوب در طول سال مسکن 8000 تا 18000 پرنده ای است که مانند خفاش با سیستم سونار در تاریکی تالارهای زیبا و با شکوه آن پرواز می کنند. مجمع الجزایر لوکس رُکِس که از 40 جزیره مرجانی تشکیل شده و یکی از زیباترین پارک های ملی آبی جهان را می سازد با ساحل های ماسه ای سفید رنگش بدون شک می تواند گردشگران بیشتری را به سوی خود بکشاند. شاید بتوان گفت ونزوئلا یکی از زیباترین کشورهای جهان است که هنوز آن طور که باید مورد توجه جهانگردان قرار نگرفته است.

منبع: ماهنامه صنعت گردشگری * شماره 1 * تیرماه 1385

بلاروس، سرزمینی حایل بین روسیه و لهستان، که روزی برای نیروهای آلمان نازی به مثابه ورود به خاک روسیه بود، امروز کشوری مستقل است که هر سال روز 3 ژوئیه (12 تیر)، سالگرد آزادی مینسک، پایتخت این کشور، از اشغال نیروهای آلمان نازی در سال 1944 را به عنوان روز ملی جشن می گیرد.
این کشور که در همسایگی لهستان قرار دارد، هنگام یورش نیروهای آلمانی در سال 1941 متحمل صدمات بسیاری شد و بیش از نیمی از جمعی آن کشته شدند. در نتیجه امروز از میراث تاریخی بلاروس آثار زیادی باقی نمانده است و طبیعت آن به رغم زیبایی های خاص خودش دچار نوعی یکنواختی است که از خصیصه های استپ های هموار است و به همین سبب بلاروس امروزه سهم خاصی از گردشگری ندارد.
از بین شهرهای بلاروس، هردونا که در 280 کیلومتری غرب مینسک قرار گرفته، به دلیل آنکه کمتر از جنگ صدمه دیده، زیباترین شهر این کشور به شمار می رود. این شهر که در زمان اشغال آلمانی ها مقاومتی از خود نشان نداد بسیاری از بناهای تاریخی خود را تا امروز حفظ کرده است که از آن بین می توان به قصر و چند کلیسا که در دوران سلطه لهستانی ها ساخته شده اند، اشاره کرد.
کاخ نیاسویژ، که در شهر نیاسویژ در 120 کیلومتری شمال غرب مینسک قرار گرفته، یکی از آثار به جا مانده از دوران لهستانی ها است. بارویی که از آجر قرمز رنگ ساخته شده از دروازه ورودی این قصر که به قرن 16 تعلق دارد حفاظت می کند. هرچند که قصر و اشیاء آن در دوران کمونیسم غارت شد و خود قصر به نقاحتگاه تبدیل شد اما معماری باقی مانده از این ساختمان مجلل هنوز ارزش دیدن دارد.
مینسک، پایتخت بلاروس، شهری امن و تمیز است که گردشگران زیادی در خود نمی بیند. این شهر که امروزه سعی می کند هرچه بیشتر چهره پایتخت های اروپایی را به خود بگیرد، هنوز به خاطر معماری خاص دوران کمونیستی جذاب است چرا که پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که این شهر کاملاً تخریب شده و از آن چیزی باقی نمانده بود، مهندسان و ارشیتکت های روسی میدانی مناسب یافتند تا عالی ترین نمونه معماری اتحاد شوروی آن روز را به منصه ظهور برسانند.
بسیاری از جاذبه های بلاروس به نوعی با جنگ جهانی دوم که تأثیری عمیق بر این کشور داشت، ارتباط دارند. قلعه برست یکی از جاذبه هاست که همراه ستون و سنگ یادبودی بسیار بزرگ برای بزرگداشت قهرمانانی ساخته شده است که در دفاع از این شهر مرزی جان خود را از دست داده اند. موزه نبرد بزرگ میهن پرستانه (نامی که کمونیست ها به جنگ جهانی دوم داده بودند) که صحنه هایی از این جنگ را در 28 تالار به نمایش گذاشته است نمونه دیگری از این آثار به شمار می رود.

منبع: ماهنامه صنعت گردشگری * شماره 1 * تیرماه 1385

جاذبه های گردشگری کانادا

دومین کشور وسیع جهان، سرزمینی غنی، پهناور و حاصلخیز است که ابتدا به صورت اتحادیه ای از مستعمرات فرانسوی که توسط بریتانیایی ها تسخیر شده بودند به وجود آمد و کانادا نام گرفت. اما سلطه بریتانیایی ها بر این سرزمین طی روندی کند و طولانی قطع شد، پروسه ای که از روز اول ژوئیه 1867 آغاز شد و بیش از صد سال بعد در 17 آوریل 1982 به پایان رسید. با این حال کانادایی ها آغاز این روند را مهمتر از تکمیل و پایان آن می دانند، و به همین خاطر روز اول ژوئیه را روز ملی این کشور نام گذاری کرده اند.

امروزه این کشور که با جذب بیش از 19 میلیون گردشگر به طور سالانه، در رده یازدهمین مقصد گردشگران بین المللی قرار گرفته است، بخاطر طبیعت زیبا و تنوع قومی، نژادی و فرهنگی آن، محبوبیت ویژه ای بین جهانگردان دارد. بر اساس سرشماری سال 2001، جمعیت کانادا از انگلیسی ها، فرانسوی ها، اسکاتلندی ها، ایرلندی ها، آلمانی ها، ایتالیایی ها، چینی ها، اوکراینی ها، و سرخپوستان بومی تشکیل شده است.
گذشته از گوناگونی فرهنگی، شاید بتوان آبشار نیاگارا، عریض ترین آبشار جهان را اولین جاذبه توریستی کانادا خواند چرا که این آبشار به تنهایی سالانه 13 میلیون گردشگر را به این کشور می کشاند. آبشار نعل اسبی که به بخش کانادایی این آبشار وسیع اطلاق می شود، گذشته از عظمت و زیبایی روز، در شب نیز به واسطه پروژکتورهای رنگی که جلوه خاصی به حجم کف های روی آب می دهد، منظره ای بسیار جذاب دارد. از دیگر جذابیت های این آبشار، سکوت آن است. نیاگارا که از اختلاف سطح دریاچه ای در مرز ایالات متحده و کانادا پدید آمده است، در فرصت های بسیار نادری از ریزش باران می ایستد و سکوت را بر این منطقه پرهیاهو حاکم می کند.